به نقل از «آفتاب»

چرا باید از کودکان در مقابل آلودگی هوا بیشتر مراقبت کنیم؟

تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۰۲۳۲۸

آفتاب‌‌نیوز :

دکتر سید جواد سیدی با بیان اینکه سیستم تنفسی بچه‌ها نسبت به والدین دارای تفاوت‌هایی است، تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها این است که کودکان حساس‌تر هستند. تکامل ریه آنها تا هفت سالگی ادامه دارد و به همین دلیل هرگونه آسیب از عفونت و التهاب گرفته تا تماس با مواد آلرژن می‌تواند تاثیراتی جدی بر سیستم تنفس کودکان ایجاد کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین دلیل اهمیت تشخیص و درمان کودکان بیشتر است.

وی ادامه داد: عوامل بیماری‌زای میکروبی، ویروسی و یا عفونت‌ها یک سری علائم خاص ایجاد می‌کند؛ علائمی که باعث التهاب می‌شوند و زمینه واکنش‌های التهابی را در سیستم راه‌های هوایی تشدید می‌کنند ریه را مستعد می‌کنند تا هم به شکل مستقیم آسیب ببیند و هم زمینه ساز اضافه شدن سایر عفونت‌ها باشد. ریزگردها یا آلرژن‌های محیطی به شکل مواد شیمیایی یا ذرات گردوغبار هستند که هر دو مورد می‌تواند با ایجاد واکنش‌های التهابی در مجراهای هوایی به طور مستقیم و غیر مستقیم با فراهم‌سازی زمینه رشد باکتری‌ها و عوامل ویروسی به سیستم تنفس کودکان آسیب برساند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه علائم کودکی که زمینه حساسیت و آلرژی داشته باشد، می‌تواند به شکل حملاتی باشد که موجب تشدید علائم‌شان شود، گفت: در کودکانی که زمینه آلرژی مانند آسم و حساسیت نداشته باشند، اگر والدین متوجه شدند که کودک دچار علائمی مثل سردرد، آبریزش از بینی، تغییر و گرفتگی صدا، سرفه و احساس تنگی نفس، خستگی تنفسی یا خستگی ناشی از فعالیت است، جزو علائم خطر بوده و باید هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنند.

سیدی در خصوص علائم تنفسی در کودکان دارای زمینه آلرژی تشریح کرد: مهم‌ترین علائم در کودکان دارای زمینه‌های آسم و آلرژی، ایجاد حملات آسم است. در چنین مواقعی ممکن است نیاز بیمار به اسپری بیشتر شود، حالت‌های تنگی نفس با فعالیت یا بدون فعالیت تشدید شود و بیمار به دلیل اینکه تنفس راحت‌تری داشته باشد دوز داروهای خود را افزایش می‌دهد. به عنوان مثال امکان دارد بیماری که هفته‌ای یک بار از اسپری خود استفاده می‌کند در طول روز چندین نوبت از این اسپری استفاده کند که این خود یکی از علائم خطر و مهم برای کودکان است. به طور کلی علائم سرفه، سوزش گلو، تنگی نفس، آبریزش بینی و قرمزی چشم از جمله علائم خطر هستند که در صورت مواجهه با چنین علائمی باید به پزشک مراجعه کنند.

وی افزود: مهم‌ترین چیزی که در خصوص کودکان و در رابطه با این موضوع به ما کمک می‌کند، پیشگیری است. یعنی کودکان با مواد ریزگرد و آلرژن مواجهه نداشته باشند. توصیه می‌کنیم در چنین مواقعی در خانه بمانند، در و پنجره‌ها بسته باشد، حداقل تماس با محیط بیرون را داشته باشند، ترجیحا از کولرگازی به عنوان خنک‌کننده استفاده کنند، اگر قبلا دارو مصرف می‌کردند در صورت لزوم و با مشورت پزشک دوز داروهای خود را بالا ببرند و در صورت بروز علائم دوز اسپری مورد استفاده در مواقع حمله را افزایش دهند.

این متخصص ریه کودکان با اشاره به اینکه دو اصل بسیار کمک کننده برای پیشگیری، عدم مواجهه با مواد آلرژن و رساندن مایعات کافی به بدن است، توضیح داد: باید کاری کنیم که مایعات کافی به بدن برسد تا مانع خشکی گلو شده و ایجاد علائم را کاهش دهد.

سیدی با تاکید بر استفاده از آب و مایعات زیاد، تصریح کرد: وقوع ریزگردها در دست ما نیست و مربوط به عواملی طبیعی است؛ اما کاری که می‌توانیم بکنیم این است که حداقل مواجهه با آن را داشته باشیم و سعی کنیم در خانه بمانیم. تهویه خانه باید به شکل بسته انجام شود. شربت آبلیمو عسل در بچه‌های بالای یک سال بسیار موثر است. همچنین استفاده از شیر تازه، سبزیجات، میوه‌های تازه می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. این موارد می‌توانند آنتی اکسیدان‌های مورد نیاز را به بدن برساند و مانع ایجاد علائم شود.

وی در رابطه با استفاده از ماسک برای کودکان، خاطر نشان کرد: در صورتی که کودک مجبور باشد از خانه بیرون برود استفاده از ماسک بلامانع است، البته باید از ماسکی استفاده کنیم که بیشترین محافظت را ایجاد ‌کند مانند ماسک‌های  N۹۵ که تا ۹۵ درصد ذرات ریز و ذرات گرد و غبار  بین ۳ تا ۵ میکرون را می‌توانند پالایش کنند. ممکن است کودک نسبت به استفاده از این ماسک‌ها مقاومت کند یا این ماسک‌ها در سایز کودکان نباشد، در این صورت همین ماسک‌های معمولی نیز تا حدود زیادی می‌تواند کمک کننده باشد. خود ماسک زدن زیاد هم می‌تواند باعث ایجاد کمبود اکسیژن شود و از طرف دیگر باید مراقب باشیم که ماسک خیس نشود؛ در صورتی که ماسک خیس شود اثر محافظتی خود را از دست خواهد داد. 

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص تاثیرات ریزگردها در افراد سنین مختلف، اظهار کرد: گروه‌های پرخطر و افراد مستعد شامل کودکان و همچنین افرادی است که بیماری‌های زمینه‌ای ریوی و قلبی دارند. به طور کلی هر موردی که نیاز به کار تنفسی را افزایش دهد و فرد مبتلا به بیماری زمینه‌ای باشد که نتواند کار تنفس را به شکلی ایده‌آل پاسخ دهد، خطر آفرین است؛ به عنوان مثال تلاش‌های تنفسی در افراد دارای زمینه بیماری آسم در مواجهه با ریزگردها به دلیل اینکه بافت ریه در این افراد به صورت ملتهب است، موجب تشدید علائم تنفسی در این افراد می‌شود.

سیدی تصریح کرد: بچه‌های کوچک، زنان باردار، افراد دارای بیماری‌های تنفسی مزمن، افراد دارای بیماری‌های قلبی و افرادی که داروهای شیمی درمانی و تحریک کننده سیستم ایمنی بدن مصرف می‌کنند، گروه‌های پرخطر هستند.

این متخصص ریه کودکان در پایان ضمن تاکید بر رعایت اصول بهداشت فردی و توصیه‌ها، خاطر نشان کرد: افراد در صورت مشاهده هرگونه علائم ذکر شده زمان را از دست ندهند و هر چه سریع‌تر به مراکز درمانی و پزشک معالج خود مراجعه کنند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: آلودگی هوا ماسک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۰۲۳۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافته‌های این بررسی که در نشریه «سالنامه‌های پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.

نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن به‌وسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.

این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و به‌وسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت می‌کنند، درمان شده بودند.

آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراین‌باره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیه‌های ارائه‌شده می‌شود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد می‌کند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.

پژوهش‌های پیشین هم این یافته‌ها را تایید می‌کنند

این اولین بررسی نیست که نشان می‌دهد جنسیت پزشک می‌تواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان به‌وسیله پزشکان زن درمان می‌شدند، نتایج درمانی بدتر نبود.

یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دست‌کم می‌گیرند، درحالی‌که پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل می‌کنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.

رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

میاواکی می‌گوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالش‌های ارتباطی و سوگیری‌های جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.

یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامه‌های درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»

دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان می‌گوید که از یافته‌های این بررسی تعجب نکرده است. او می‌گوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدت‌هاست که در حوزه مراقبت‌های بهداشتی ثابت شده‌اند.»

او می‌گوید: «بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که نگرانی‌های بیماران زن با احتمال بیشتری به‌وسیله پزشکانشان نادیده گرفته می‌شوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دست‌کم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهند.»

بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبت‌های اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف می‌کنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم می‌انجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که پزشکان زنان مسئول مراقبت‌های اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کامل‌تر بیمار، مشارکت در تصمیم‌گیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیق‌تر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»

دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد می‌گوید که پژوهش‌های مربوط به دهه‌های قبل نشان می‌دهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال می‌کنند. همچنین آنها از بیماران می‌پرسند که آیا داروهای خود را مصرف می‌کنند یا نه.

او می‌گوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آن‌ها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت می‌کنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمی‌داند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبت‌های مناسبت‌تری را به بیماران ارائه می‌دهند.»

آیا بیماران با پزشکان زن راحت‌تر صحبت می‌کنند؟

خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او می‌گوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماری‌های زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخش‌های خصوصی بدن را از یک به‌وسیله پزشک زن راحت‌تر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»

دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و می‌گوید: «به راحتی می‌توان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و می‌تواند نگرانی‌هایشان را در سطحی شخصی‌تر درک کند.»

آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟

هاینن می‌گوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند. هاینن می‌گوید: «به نظر من مهم‌ترین ویژگی‌ای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانی‌هایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»

کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جنسیت خبر مهم پزشکی